Pracownia artoterapii (od 1980 roku) i "Galeria pod wieżą" (od 1992 roku) w Państwowym Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybniku wg założeń psychiatrii z lat 80-tych (jeszcze), miały wypełniać pacjentowi choremu psychicznie czasoprzestrzeń między posiłkiem a tabletką, łóżkiem a kratą okienną, psychozą (czasem w kaftanie bezpieczeństwa) a czasoprzestrzenią realną.
Dobrze było wtedy powiedzieć, że pacjent chory psychicznie, który drze kartkę papieru na części i jest przez to zajęty, jest dobrym pacjentem.
Dzisiaj mamy świadomość, że za czas 20 lat naszej działalności terapeutycznej stało się kilka rzeczy dodatkowych.
Pacjent, który psychicznie okazał się nie tylko dobry albo zły, bezpieczny albo niebezpieczny, ale także taki, że mimo choroby i doświadczenia przez los ma swoje uczucia, doznania nastroje, emocje i najczęściej wysoki intelekt oraz od czasu do czasu talent.
Otaczający zaś szpital mur nie przeszkadza pacjentowi z całą jego ekspresją w bezpośrednim kontakcie z ludźmi zdrowymi nie tylko w sali szpitalnej lecz także w galeriach w kraju i za granicą.
