Słabość człowieka do słodyczy jest zjawiskiem tak starym, jak sam rodzaj ludzki. Od wieków łasuchy wszelkiej maści uprzyjemiały życie sobie i innym, wymyślając coraz to smaczniejsze łakocie i słodkości. Producenci i sprzedawcy pakowali swoje towary w możliwie atrakcyjny sposób. Niegdyś, popularne słodycze pakowano w papierowe tutki bądź torebki. Te luksusowe, miały opakowania wykonane ze szkła czy porcelany. Nieco tańsze, pakowano w kolorowe puszki wykonane z blachy i taki przedmot prezentujemy Państwu poniżej:
Znajdująca się w zbiorach Działu Historii i Kultury Regionu, pochodząca z okresu międzywojennego, blaszana puszka na słodycze, spora bo wsokości 25 cm, pokryta kolorową kalkomanią z wizerunkiem chłopca z dziewczyną na tle dymów z fabrycznych kominów.Służyła za opakowanie cukierków produkcji rybnickiej Fabryki wyrobów cukrowych. Rodzinne przedsiębiorstwo Sobczyków, szczyciło się tradycją sięgającą 1790 r. Przez lata produkowało rozmaity asortyment, począwszy od ciast, keksów, pierników, sucharków, cukierków, a kończąc na świecach woskowych. Jak sami podkreślali, ich wyroby można było zakupić w każdym sklepie kolonialnym w Rybniku. Właściciele manufaktury, byli mocno osadzeni w społeczności Rybnika, świadczą o tym między innymi życzenia noworoczne składane poprzez ogłoszenia w lokalnej prasie.
