Indie to wielki kraj o niezwykłym zróżnicowaniu krajobrazowym i etnicznym. Wielości klimatów odpowiada różnorodność szaty roślinnej. Niemniej zróżnicowane jest społeczeństwo Indii, w którym na podziały rasowe, językowe, religijne i kulturowe nakłada się podział na cztery podstawowe warstwy (braminów, kszatrijów, wajśjów i siudrów), w ramach których istnieją jeszcze liczne kasty i podkasty, co w sumie tworzy wielobarwną mozaikę obyczajów, wierzeń i tradycji kulturowych.
Na wystawie, pragniemy przedstawić wybrane aspekty kultury materialnej i duchowej Indii. Prezentujemy zarówno tkaniny, dzieła sztuki jak i typowy dla tego regionu rodzaj teatru. Wystawa została przygotowana ze zbiorów pozaeuropejskich Muzeum Etnograficznego im. S.Udzieli w Krakowie, większość eksponatów pochodzi z lat 30-70-tych XX wieku, najstarsze zaś powstały w XIX wieku.
Do ważniejszych rzemiosł należał od najdawniejszych czasów wyrób i zdobienie tkanin, a kolorowe tkaniny bawełniane i jedwabne były tkane od zamierzchłych czasów. Świadczą o tym znaleziska w Mohendżo- Daro, gdzie znaleziono fragment tkaniny na srebrnej wazie. Pozwala to przypuszczać, że bawełniane tkaniny były znane w Indiach już 3 tysiące lat p.n.e. Na wystawie prezentujemy zarówno ślubne jak i wdowie sari, różne tkaniny, zawoje, narzuty, szale wyrabiane i zdobione tradycyjnymi metodami, za pomocą specjalnych klocków również prezentowanych na ekspozycji. Uzupełnieniem strojów ślubnych jest oryginalna biżuteria. Bardzo starą i charakterystyczną dla Indii sztuką jest teatr, który wywodzi się z wedyjskiego rytuału ofiarnego, w którym sceną była świątynia - ołtarz. Jego głównym zadaniem jest przedstawienie odwiecznej walki bogów i demonów, dobra ze złem. Długo żył on mitologią Ariów wedyjskich, z biegiem czasu jednak miejsce bogów na scenie zajęli na scenie bohaterowie, których chwałę porównuje się do boskiej i którzy przejmują wiele cech boskich. Marionetki prezentowane na wystawie zachwycają bogactwem kolorów, pobudzają wyobraźnię dając duże możliwości sceniczne.
Dzieło musi nieść ze sobą określone wartości użytkowe, zaś artysta - malarz, rzeźbiarz czy po prostu rzemieślnik zawsze musiał respektować tradycję, a swoje odczucia estetyczne wyrażać w zgodzie z panującym ideałem piękna, ta filozofia nie przeszkodziła bujnemu rozkwitowi sztuki i kultury, które można określić tytułem jednego z klasycznych dzieł literackich „ Kathasaritsagara”, czyli „ocean opowieści”. Możemy podziwiać barwne obrazy na płótnie, miniatury na kości słoniowej czy oleodruki, przedstawiające postaci bogów, sceny dworskie, ilustracje legend i eposów.
